تأثير وضعيت قرارگيری بيمار برگسترش و زمان شروع بیحسی اپيدورال بطور دقيق ثابت نشده است. اين مطالعه به منظور ارزيابی و بررسی تأثير وضعيت ترندلنبرگ تعديل شده بر گسترش بیحسی اپيدورال، حين جراحی سزارين انجام شده است. در اين مطالعه 739 خانم حامله ترم که کانديد عمل سزارين اورژانس يا انتخابی بودند تحت بیحسی اپيدورال قرار گرفتند. بيماران بطور اتفاقی به 2 گروه تقسيم شدند. تمام بيماران 20 ميلی‌ليتر ليدوکائين 2 % را از طريق سوزن شماره 19 اپيدورال دريافت کردند. گروه اول پس از دريافت بیحسی اپيدورال در وضعيت ترندلنبرگ 15 درجه و 10 درجه سربالا و گروه دوم در وضعيت افقی قرار داده شدند. شروع زمان بیحسی و سطح آن، علائم حياتی بيماران و آپگار نوزادان در هر 2 گروه ثبت شد. علائم حياتی، اشباع اکسيژن خون شريانی و درجه آپگار نوزادان در 2 گروه، تفاوت چشمگيری نداشت و نتايج بيشتر بيانگر تفاوت واضح در زمان شروع بیحسی (بطور متوسط 4 دقيقه سريعتر در گروه قرار داده شده در وضعيت ترندلنبرگ تعديل شده) (001/0 P< ) و دستيابی به سطح بیحسی مهره پنجم سينه‌ای يا T5 (5/97 % در مقابل 8/42 % ) بين خانمهای حامله ترم قرار داده شده در وضعيت ترندلنبرگ تعديل شده و وضعيت افقی بود. اين مطالعه نشان داد که وضعيت ترندلنبرگ تعديل شده بر کاهش زمان شروع و گسترش بیحسی اپيدورال تأثير واضح داشته و با اطمينان می‌توان از اين روش در بيماران کانديد جراحی سزاريــن اورژانس يا انتخابــی استفاده کرد.