زمینه و هدف : لانه گزینی جنین یکی از مسائل پیچیده و قابل توجه در تکنیک های کمک باروری است. که این روند به عدم رد جنین توسط سیستم ایمنی مادربستگی دارد. مطالعات انجام شده نشان می دهد که بیومارکر sHLA-G در مراحل قبل از لانه گزینی هم در جنین و هم در محیط کشت جنین توسط سلول های تروفوبلاستی جنینی تولید می شود. این مولکول نقش مهمی در روند لانه گزینی جنین و همچنین تحمل جنین بوسیله مادر ایفاء می کند. بنظر می رسد که با متعادل کردن ساینوکاین های TH1 و TH2 در اندومتریوم ترشحی و دسیدوا در لانه گزینی موفق جنین و بدنبال ان تشکیل جفت نقش دارد براین اساس این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین بیو مارکر محيط كشت جنين های حاصل از ICSI در مقایسه با مورفولوژي جنين انجام پزیرفته است. مواد و روش کار : نمونه های مورد استفاده، 83 محیط کشت جنین 48 و 72 ساعت بعد از ICSI می باشد. بیان پروتئین sHLA-G در محیط کشت جنین بوسیله تکنیک enzyme-linked immunosorbent assay [ELISA ] و مونوکلونال انتی بادی MEM-G9 مورد ارزیابی قرار گرفت. و بیان sHLA-G را با مورفولوژی جنین بررسی کردیم. یافته ها : بین جنین های با کیفیت بالا و میزان ترشح sHLA-G ارتباط وجود دارد. تفاوت معنی داری از لحاظ اماری بین بیان این پروتئین در محیط کشت جنین های با کیفیت پائین در گروه های مختلف دیده نشد. نتیجه گیری : بنظر می رسد، با در نظر گرفتن مورفولوژی جنین ها و بررسی این پروتئین در محیط کشت انها، می توان از ان بعنوان یک مارکرغیر تهاجمی جهت انتخاب یک جنین مناسب با قدرت لانه گزینی بالا استفاده کرد. واژه های کلیدی : sHLA-G ، موفولوژی جنین، محیط کشت