استفاده از روشهای مختلف ايمونوتراپی، شيوه ای نسبتا جديد در درمان سرطان است. روشهاي متداول مورد استفاده در درمان کانسرها، همچون جراحی، پرتو درمانی و شيمی درمانی، به تنهايی يا همراه با هم تنها حدود نيمی از بيماران مبتلا را شفا می دهد، لذا ايمونوتراپی پنجره ای اميد بخش در درمان اين بيماران گشوده است. ايمونوتراپی مانند کموتراپی بطور سيستميک انجام شده و برای جلوگيری از گسترش بدخيمی ها بکار می رود، اما برخلاف آن، تنها سلولهای بدخيم را مورد حمله قرار داده و بر سلولهای خودی تاثير چنداني نداشته، و اختصاصی تر از کموتراپی و راديوتراپی عمل می کند. استفاده از آنتن بادی های منوکلونال و همچنين (Adoptive Immunotherapy) اختصاصی، انواع کين ها، انتقال سلولهای ايمنی کار آمد Isoprinosin , Tuftsin , تحريک سيستم ايمنی به شکل واکسيناسيون غير اختصاصی با مواردی چون و واکسيناسيون اختصاصی با موادی مثل آنتی ژنهای ويروسی خاص وسلولهای تومورال، MDP , BCG عمده ترين روشهای مورد استفاده در ايمونوتراپی بيماران مبتلا به کانسر است. ايمونوتراپی عليرغم مزايای فراوان آن، روشی گران و پيچيده بوده و کاربرد آن بعلت اشکالاتی نظير تعيين دقيق ميزان دوز مصرفی در بيماران مختلف، نياز به دقت و نيروی متخصص فراوان دارد