گیاه کندل یک گونه صنعتی، دارویی و علوفه‌ایست که در آسیای مرکزی و از جمله ایران می‌‌روید. در سالهای اخیر به علت استفاده بی‌رویه، رویشگاههای آن در کشور در حال تخریب می‌باشد. یکی از روشهای احیاء رویشگاه این گونه گیاهی، بهبود عملیات بذرکاری می‌باشد. اگر زمان کاشت منطبق بر دمای مناسب جوانه‌زنی گیاه در منطقه شود، شانس جوانه‌زنی بذرها افزایش می‌یابد. در این پژوهش، از یک طرح آزمایشی کاملا تصادفی با آزمایشهای فاکتوریل 5×2 با دو عامل درجه حرارت با پنج‌سطح3 6، 9، 12 و 15 درجه سانتیگراد و عامل شستشو با دو سطح (بدون شستشو و با شستشو) با 4 تکرار در هر تیمار استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که عامل شستشو بر جوانه‌زنی بذر کندل بی اثر بوده, ولی عامل درجه حرارت تأثیر مستقیم بر جوانه‌زنی آن دارد. اصلی‌ترین نتیجه تحقیق حاضر عبارت است از : بهترین درجه حرارت برای جوانه‌زنی بذر کندل دمای 3 درجه سانتیگراد می‌باشد و هر چه از این دما بالاتر رویم درصد جوانه‌زنی کمتر شده به‌نحوی که در دمای 15 درجه سانتیگراد جوانه‌زنی بذرها به صفر می‌رسد. بنابراین در کشت مکانیزه این گیاه, بهتر است به جای کشت فصل کاشت، بازه کاشت با دامنه دمایی متوسط 3 درجه سانتیگراد را بکار برد.
چکیده: زمینه و هدف: امروزه بیماری های کبدی یکی از مشکلات مهم جوامع بشری است. یافتن دارویی مؤثر در درمان این اختلالات مورد توجه محققین و پزشکان می باشد. بیلهر (Dorema auchri) از گیاهان تیره چتریان است و ساکنان مناطق جنوبی کشور از این گیاه استفاده غذایی می نمایند و بر این باورند که خواص دارویی مفیدی نیز دارد. لذا این مطالعه با هدف بررسی اثرات محافظت کبدی عصاره گیاه بیلهر بر مسمومیت القایی ناشی از مصرف تتراکلریدکربن (CCl4) در موشهای صحرایی انجام شد. روش بررسی: در یک مطالعه تجربی 30 سر موش صحرایی نر آلبینو از نژاد ویستار به پنج گروه شش تایی تقسیم شدند. یک گروه به عنوان کنترل و در چهار گروه دیگر توسط تتراکلرید کربن سمیت کبدی (هپاتوتوکسیک) ایجاد شد. از این چهار گروه یک گروه به عنوان شاهد و در سه گروه دیگر روزانه به ترتیب 200، 400 و 500 میلی گرم از عصاره پودر گیاه به صورت دهانی داده شد. 45 روز بعد از شروع مطالعه در کلیه گروهها آنزیمهای آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) و آلکالین فسفاتاز (ALP) و همچنین غلظت های سرمی پروتئین تام، آلبومین و بیلی روبین که از شاخص های آسیب های کبدی است اندازه گیری و با استفاده از آزمون آماری ANOVA تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: تزریق درون صفاتی تتراکلرید کربن باعث افزایش فعالیت AST، ALT، ALP به ترتیب به میزان 85/117، 6/468 و 97/134 درصد و کاهش غلظت پروتئین تام و آلبومین و افزایش غلظت بیلی روبین به ترتیب به میزان 8/16، 3/20 و 880 درصد در مقایسه با گروه کنترل شد (001/0p