زمینه و هدف: جنس گل ماهور بزرگترین جنس خانواده گل میمون است. اندام های این گیاه حاوی مواد موثره مانند فنول ها و موسیلاژ هستند. هدف از این تحقیق بررسی میزان ترکیبات فنلی تام و فعالیت آنتی اکسیدانی گل ماهور در جنوب غرب ایران بود. روش بررسی: در این مطالعه 10 اکوتیپ از گونه Verbascum songaricum ارزیابی شدند. استخراج و اندازه‌گیری فنول کل به روش فولین سیوکالتیو انجام شد. فعالیت آنتی‌اکسیدانی عصاره های نمونه های برگ، با استفاده از روش DPPH اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: نتایج بدست آمده نشان داد که محتوای فنلی و فعالیت آنتی‌اکسیدانی اکوتیپ‌های مختلف متفاوت بود. بیشترین و کمترین میزان فنول کل عصاره برگ به ترتیب از اکوتیپ منطقه اردل (mg GAE/g DW 92/192) و منطقه میمند (mg GAE/g DW 71/107) بدست آمد. بیشترین فعالیت آنتی‌اکسیدانی مربوط به اکوتیپ منطقه اردل (g/mlm 09/31 IC50: ) بود که با سایر اکوتیپ‌های گل ماهور تفاوت معنی‌داری داشت. نتیجه گیری: میزان فنول کل و فعالیت آنتی اکسیدانی نمونه ها متاثر از شرایط اقلیمی محل رویش بود. با توجه به میزان بالایی فنول و فعالیت آنتی‌اکسیدانی به نظر میرسد گیاه دارویی گل ماهور گزینه مناسبی به عنوان یک آنتیاکسیدان در درمان های مکمل باشد.