مقدمه: فنل و مشتقات آن از جمله مهم‌ترین آلاینده‌های محیطی هستند که غالبا در پساب‌های صنعتی یافت می‌شوند. با وجود سمی‌بودن، فنل می‌تواند به‌عنوان تنها منبع کربن و انرژی توسط برخی میکروارگانیسم‌ها مصرف شود. مواد و روش‌ها: در این پژوهش جداسازی مخمرهای تحمل‌کنندۀ نمک و تجزیه‌کنندۀ فنل در محیط کشت GPY و MA حاوی ppm۲۵۰ فنل و۵درصد NaCl انجام شد. از میان جدایه‌های به‌دست‌آمده، جدایۀ مخمری با توانایی مصرف بالای فنل در حضور ۵درصد NaCl انتخاب و از طریق PCR ژن ITS شناسایی شد. مقاومت این جدایه نسبت به غلظت‌های مختلف فنل و آثار سمی آن و همچنین تجزیۀ فنل و در حضور ۵درصد NaCl ازطریق سنجش مقدار فنل باقیمانده به‌روش اسپکتروسکوپی و اندازه‌گیری وزن خشک سلولی انجام شد. نتایج: در این پژوهش 15 جدایه جداسازی شد که براساس توانایی رشد در غلظت‌های فنل و نمک، جدایۀ ADH8 به‌عنوان جدایۀ منتخب انتخاب شد. تعیین توالی ژن ITS این جدایه را به‌عنوان Trichosporon cutaneum معرفی کرد. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده تأثیر ممانعت‌کنندۀ فنل در محیط حاوی ۵درصد NaCl در غلظت‌های بیشتر از ppm ۱۲۵۰ مشاهده شد که در نتیجۀ آن، کاهش قابل‌ملاحظه‌ای در رشد و حذف فنل صورت گرفت. در غلظت‌های ۷۵۰ و ۱۰۰۰ ppm فنل، تمامی غلظت اولیۀ فنل پس از ۲۴ ساعت انکوباسیون مصرف شد؛ ولی در غلظت ppm ۱۲۵۰ به‌دلیل سمیت فنل بر T.cutaneum، سرعت رشد سلولی و مصرف فنل متفاوت بود و با فاز تأخیری و زمان انکوباسیون طولانی‌تر، حذف فنل آغاز و پس از ۴۸ ساعت، تمام فنل اولیه مصرف شد. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهد که سویۀ T.cutaneum تحمل‌کنندۀ نمک، با مقاومت بالا نسبت به فنل می‌تواند به‌عنوان ابزار بالقوه‌ای جهت ازبین‌بردن آلودگی‌های فنلی در تصفیۀ پساب و خاک حاوی نمک استفاده شد.