چكيده زمينه و هدف: انگلهای گوارشی شیوع جهانی دارند، بیماریهای انگلی یکی از مهمترین مشکلات بهداشت عمومی در کشورهای در حال توسعه محسوب میشود. مطالعه حاضر به منظور تعیین فراوانی آلودگیهای انگلی و فاکتورهای خطر وابسته در بیماران مراجعه کننده به آزمایشگاههای شهرستان مسجدسلیمان در نیمه اول سال 1392 انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع مطالعه مقطعی بود که طی 6 ماه تعداد 6062 نمونه مدفوع از بیماران مراجعه کننده به آزمایشگاهها، به روش مستقیم و چسب اسکاچ به ترتیب از نظر آلودگی تک یاختهای و کرمی مورد بررسی قرار گرفت. تمام مراحل این طرح با رعایت موازین اخلاقی و پژوهشی انجام شد. يافته ها : درکل شیوع انگلهای رودهای 92/13 درصد بود. 3039 نمونه از بیماران مرد و 3023 نمونه از بیماران زن گرفته شد. 84/14 درصد مردان و 13 درصد زنان آلوده تشخیص داده شدند و ژیاردیا لامبلیا با 98/54 درصد و آنتاموبا کلی با 14/20 درصد بیشترین فراوانی را در میان انگلهای مورد پژوهش داشتند. همچنین آلودگی به آنتاموبا هیستولیتیکا 33/14 درصد، بلاستوسیستیس 55/3 درصد و تریکوموناس 59/0 درصد بود. درحالی که آلودگی کرمی اندک و شامل هیمنولیپس نانا 47/0درصد و انتروبیوس ورمیکولاریس36/2 درصد بود. بالاترین میزان آلودگی در تابستان و تیر ماه دیده شد. بین میزان آلودگی و جنس رابطه معنی داری مشاهده شد (05/0>P). نتيجه گيري : یافته مهم در این مطالعه فراوانی قابل توجه ژیاردیا لامبلیا و آنتاموبا کولی در بین موارد آلوده بود که احتمال دارد به دلیل بهداشت فردی ضعیف، دفع غیر بهداشتی فاضلاب و استفاده از منابع آبی و غذایی آلوده بوده است. كليد واژهها: انگلهای رودهای، شیوع، آزمایشگاه، مسجد سلیمان