مقدمه:اپیزیاتومی، یکی از اعمال رایج مامایی است که علی‌رغم سایزکوچک آن، ممکن است مانند هر زخم دیگری دچار عوارضی مانند التهاب، عفونت و یا درد شود. گیاه کندر به علت خاصیت ضدالتهابی که دارد، به‌صورت تجربی برای مصارف متعددی از جمله تسکین درد و بهبود زخمها استفاده می‌شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر پماد کندر بر شدت درد و بهبود زخم اپیزیاتومی در زنان نخست زا انجام شد.
روش‌کار: این مطالعه تجربی و سه‌سوکور در سال‌های 97-1396 بر روی 95 زن نخستزا که زایمان واژینال با برش اپیزیاتومی میانی طرفی داشتند، در بیمارستان مهدیه تهران انجام شد. افراد در دو گروه مداخله (پماد حاوی کندر) و کنترل (دارونما) قرار گرفتند. برای ارزیابی افراد از پرسشنامه‌های اطلاعات فردی و مامایی، ارزیابی وضعیت بهداشتی، مقیاس درد (VAS)، ارزیابی بهبود پرینه (ریدا) و جدول عوارض دارویی استفاده شد. پمادها هر 12 ساعت و به مدت 10 روز از روز اول بعد از زایمان استفاده و ارزیابی شدت درد، بهبود پرینه و عوارض دارویی در روزهای اول، پنجم و دهم بعد از زایمان انجام شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمون‌های من‌‌ویتنی، کای دو و فیشر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها:افراد دو گروه از نظر میانگین نمره ریدا (752/0=p) و شدت درد (50/0=p) در روز نخست پس از زایمان تفاوت آماری معناداری نداشتند. میانگین نمره ریدا در گروه مداخله در روزهای پنجم و دهم به‌ترتیب 62/1±2 و 99/0±59/0 و در گروه کنترل به‌ترتیب 38/2±04/4 و 05/2±52/2 بود که تفاوتها در هر دو نوبت معنادار بود (026/0=p، 001/0>p). میانگین شدت درد در روزهای پنجم و دهم در گروه مداخله به‌ترتیب 23/1±2 و 50/0±95/0 و در گروه کنترل 57/1±16/3 و 17/1±97/1 بود که تفاوت بین دو گروه از نظر آماری معنی‌دار بود (030/0=p، 001/0>p).
نتیجه‌گیری: پماد کندر با دارا بودن خواص ضدالتهابی، در بهبود زخم اپیزیاتومی و کاهش درد آن میتواند مؤثر باشد.