در این تحقیق تأثیر فرایند اختلاط به دو روش یک مرحلهای و دومرحلهای بر روی ویژگیهای ترکیب بهدستآمده انجام شد. از پلیپروپیلن بهعنوان ماده زمینهای، الیاف سلولزی تقویتکننده، MAPP جفتکننده و نانورس پرکننده استفادهشده است. متغیرها شامل 5/1 و 3 درصد MAPP و 0، 2 و 4 درصد نانورس بهعنوان متغیر و الیاف سلولزی به میزان 20% بهطور ثابت انتخابشده است. شاخص جریان مذاب اختلاط یک مرحلهای (تمامی مواد باهم مخلوط و ترکیب شدند) و دومرحلهای (ابتدا پلیپروپیلن با نانورس مخلوط شده و بعد ماده بهدستآمده با الیاف و MAPP ترکیبشدند) اندازهگیری شد. نمونههای آزمونی اندازهگیری مقاومت به کشش، خمش و ضربه فاقدار طبق آییننامه ASTM تهیه و مقاومتها اندازهگیری شدند. در این تحقیق مشخص شد که روش دومرحلهای بر ویژگیهای مقاومتی تأثیر دارد و باعث افزایش خواص مکانیکی میشود. شاخص جریان مذاب در یک مرحلهای بسیار کم و در دومرحلهای پس از مرحله اول بسیار زیاد و پس از مرحله دوم کم است. نتایج نشان میدهد با افزایش مقدار نانورس مدول کششی و خمشی چندسازه الیاف سلولزی پلیپروپیلن افزایش و با افزایش مقدار نانورس مقاومت کششی و خمشی چندسازه الیاف سلولزی پلیپروپیلن افزایش داشته است.
موانع فردی، اجتماعی و سازمانی زیادی در راه اجرای بهینه و نهادینه سازی آموزش به بیمار در بیمارستانها وجود دارد. تعالی و تداوم محور تعامل با بیمار در آموزش به بیمار به عنوان یک برایند همانند هر تغییر سازمانی دیگری مستلزم بهینه سازی فرایند های کاری است. هدف از اين مقاله معرفی مدل برنامه ريزي مشاركتي« مپ » و کاربرد آن جهت هدایت فرايندهاي آموزش به بیمار و گسترش نقش آموزشی پرستار است