شوری آب یا خاک، یکی از تنش‌های اصلی است و به خصوص در مناطق خشک و نیمه خشک می‌تواند اثری منفی بر تولید محصول بگذارد. به نظر می‌رسد که گیاهان با مکانیسم‌های پیچیده‌ای در سطح کل گیاه، سطح سلولی و یا مولکولی به تنش پاسخ می‌دهند. از جمله این پاسخ‌ها تغییر در پروتئین‌های درگیر در مسیرهای سیگنالی تنش، پروتئین‌های مخصوص سم‌زدایی تنش اکسیداتیو و پروتئین‌های با اعمال غیر مستقیم با تنش هستند. نتایج SDS-PAGE تحقیق حاضر برای بررسی تغییرات پروتئین‌ها تحت تنش شوری در گوجه‌فرنگی رقم اصفهانی همراه با کاهش بیان پروتئین‌های 40، 91 و 110 کیلو دالتونی برگ و افزایش بیان پروتئین‌های 20،26 و 50 کیلو دالتون ساقه و 30 و 75 کیلو دالتون ریشه بود. الکتروفورز دو بعدی پروتئین‌های برگ‌های تحت تنش شوری نیز نشان‌دهنده اختلافاتی در شدت نقاط پروتئینی برگ نسبت به گیاهان کنترل بود. در این گیاه 18 لکه پروتئینی به وسیله تنش تغییر نمودند. این لکه‌های پروتئینی دردو گروه کلی جای گرفتند: 1- لکه‌های پروتئینی که بیان آنها در گیاهان تحت تنش شوری افزایش یا کاهش یافته بود و 2- لکه‌های پروتئینی که در گیاهان تحت تنش شوری پدیدار گشته و یا ناپدید شده بودند. از نتایج این مقاله می‌توان دریافت که شوری بر رشد و متابولیسم گیاهان تأثیر گذاشته، همچنین سبب تغییرات مهمی‌در بیان ژن‌های گیاهان می‌گردد و در نهایت به تجمع یاکاهش متابولیت‌های مهمی منجر می‌گردد که در اثر عدم توازن در پروتئین‌های سلولی به وجود می‌آیند. این تغییرات در جهت برقراری مجدد هومئوستازی گیاه و مقاومت در برابر تنش شوری است.