یکی از معیارهای مهم برای ارزیابی کارایی دشمنان طبیعی مطالعهی ویژگیهای رفتاری آن‌ها می‌باشد. در این بررسی ترجیح مرحله‌ی سنی طعمه، تغییر رفتار و تداخل لاروهای پشهی Aphidoletes aphidimyza Rondani روی سنین مختلف پورگی شتهی جالیز، Aphis gossypii Glover بررسی شد. آزمایش‌ها در ظروف پتری پلاستیکی حاوی دیسک برگی خیار در اتاقک رشد انجام شد. بر اساس نتایج به دست آمده، اختلاف معنی‌داری از نظر ترجیح مراحل مختلف پورگی شتهی جالیز توسط لاروهای پشهی A. aphidimyza وجود نداشت، اما بیش‌ترین بیوماس مصرف شده روی پوره‌های سن چهارم محاسبه شد. در آزمایش بررسی تغییر رفتار، در ترکیب‌‌های 20: 40 و 30: 30 (پوره‌ی سن سوم: سن اول)، لارو شکارگر ترجیح بیش‌تری را به پوره‌ی سن سوم شتهی جالیز نشان داد. در بررسی تداخل لاروهای پشهی A. aphidimyza، قدرت جستجوگری لارو شکارگر بین 0623/0 تا 1805/0 بر ساعت محاسبه شد که مقدار منفی شیب خط رگرسیون نشان دهنده‌ی بروز تداخل بین لاروهای پشهی A. aphidimyza بود. نتایج این بررسی نشان داد که ویژگیهای رفتاری لارو پشهی A. aphidimyza می تواند تحت تاثیر تراکم آفت و نیز خود شکارگر قرار گیرد.