زمینه و هدف: عملکرد بهینه در ورزش جودو به عواملی همچون قدرت و توان عضلانی و استقامت قلبی عروقی بستگی دارد. به خوبی مشخص شده است که اثر پذیری از تمرین و تاثیرات وابسته به آن به میزان زیادی به عوامل ژنتیکی وابسته است. شناسایی عوامل ژنتیکی اثرگذار می تواند گامی مهم در فرایند انتخاب صحیح و هدایت ورزشکاران مستعد و فردی سازی تمرینات ورزشکاران بر مبنای پتانسیل ژنتیکی باشد. هدف از مطالعه پیش رو ارزیابی و بررسی اهمیت احتمالی پلی‌مورفیسم ژن‌های آلفا آکتینین-3 (ACTN3) و آنزیم مبدل آنژیوتنسین (ACE) در بین جودوکاران نخبه ایرانی است. روش شناسی: برای انجام این مطالعه 40 نفر از جودوکاران مرد ایرانی را که در مسابقات جهانی و یا آسیایی دارای مدال بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. همچنین گروه کنترل مطالعه حاضر متشکل از 120 نفر مرد سالم غیر ورزشکار بود. DNA ژنومیک از خون وریدی و با استفاده از روش غیر آنزیمی استخراج گردید. تعیین ژنوتیپ باروش PCR و PCR-RFLP به ترتیب برای شناسایی پلی‌مورفیسم‌های ACE I/D وACTN3 R577X انجام گرفت. توزیع فراوانی این دو پلی‌مورفیسم بین جودوکاران و گروه کنترل به‌وسیله آزمون آماری کای مربع مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: آنالیزهای آماری نشان داد که فراوانی ژنوتیپ C/C پلی‌مورفیسم ژن ACTN3 در جودوکاران (40 درصد) در مقایسه با گروه کنترل (2/24 درصد) به طور معناداری متفاوت (P=0.041) بود و فراوانی آلل C در ژن ACTN3 حدود 12 درصد در گروه جودوکاران(7/63 درصد) نسبت به گروه کنترل(7/51 درصد) بیشتر بود (P=0.06). همچنین نشان داده شد که ژنوتیپ I/D پلی مورفیسم ژن ACE در حدود 12 درصد فراوانی بیشتری در جودوکاران (65 درصد) نسبت به گروه کنترل (4/53 درصد) برخوردار بوده است، هر چند که این تفاوتها به لحاظ آماری معنادار نبود(P=0.19)؛ آنالیزهای آماری تفاوت معناداری را در فراوانی آللی (P=1) و ژنوتیپی (P=0.43) پلی‌مورفیسم I/D ژن ACE در بین جودوکاران در مقایسه با گروه کنترل نشان نداد. نتیجه گیری: در نتیجه نتایج پژوهش انجام شده نشان داد که احتمالا پلی‌مورفیسم ACTN3 R577X یک نشانگر ژنتیکی برای شناسایی افراد مستعد در ورزش جودو در جمعیت ایرانی محسوب می شود.