به منظور بررسی اثرات مدیریت تغذیه گیاهان بر عملکرد دانه، کارایی نیتروژن و خصوصیات خاک، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه تربیت مدرس در طی سال های 1393-1389 انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل تناوب در دو سطح (کلزا-سویا-گندم و کلزا-گندم) و تیمارهای کوددهی در نه سطح (F1: اوره؛ F2: اوره + زئولیت؛ F3: کمپوست دامی؛ F4: کمپوست دامی + زئولیت؛ F5: اوره + کمپوست دامی؛ F6: اوره + کمپوست دامی + زئولیت؛ F7: اوره + آزوکمپوست؛ F8: اوره + آزوکمپوست + زئولیت و F9: شاهد) به ترتیب به عنوان کرت های اصلی و فرعی بودند. بیشترین عملکرد کلزا و گندم از تیمار تلفیقی F6 در سال دوم آزمایش به مقدار 3571 و 4001 کیلوگرم در هکتار به ترتیب حاصل شد. بیشترین میزان جذب نیتروژن از تیمار F6 (115 و 120 کیلوگرم در هکتار) و کمترین مقدار از تیمار F9 (30 و 28 کیلوگرم در هکتار) به ترتیب برای کلزا و گندم حاصل شد. بیشترین میزان افزایش در کربن آلی خاک از تیمار F4 به میزان 9 درصد و بیشترین کاهش از تیمار F1 به میزان 14 و 17 درصد به ترتیب برای کلزا و گندم به دست آمد. نتایج نشان داد استفاده از کود دامی و زئولیت روشی مناسب برای کاهش کاربرد کودهای شیمیایی، افزایش عملکرد و بهبود پایداری در سیستم های کشاورزی می باشد.