اثر سه حشره کش گیاهی (سیرینول، پالیزین، تنداکسیر) و یک حشره کش شیمیایی (ایمیداکلوپرید) روی میزان مرگ و میر سفیدبالک گلخانه Trialeurodes vaporariorum (Westwood) بررسی و با یکدیگر مقایسه شد. اثر غلظت های 5/0، 9/0، 8/1 و 3 در هزار حشره کش های مذکور روی سنین مختلف پورگی و حشرات بالغ سفیدبالک گلخانه T. vaporariorum به روش غوطه ورکردن برگ برای پوره ها و با استفاده از لوله های شیش های برای بالغین در آزمایشگاه بررسی شد. همچنین اثر حشره کشهای مذکور در شرایط گلخانه ای روی گوجه فرنگی نیز بررسی گردید. بین حشره کش ها، غلظت ها و اثرات متقابل حشره کش و غلظت در همه مراحل پورگی و بالغ سفیدبالک در سطح یک درصد اختلاف معنی داری وجود داشت. با افزایش غلظت میزان مرگ و میر افزایش و با افزایش سن پورگی میزان مرگ و میر کاهش یافت. در روش غوطه ورسازی ایمیداکلوپرید 3 و 8/1 درهزار و تنداکسیر 3 درهزار بیشترین میزان مرگ و میر را روی پوره های سنین اول تا سوم نشان دادند و از این نظر با سایر تیمارها اختلاف معنی دار داشتند. برای پوره های سن چهارم غلظت 3 در هزار ایمیداکلوپرید بیشترین کارایی را داشت و به تنهایی در یک گروه قرار گرفت. در آزمایش گلدانی نیز بیشترین مرگ و میر پوره های سنین اول تا چهارم ناشی از کاربرد ایمیداکلوپرید 3 درهزار بود، هرچند در سن دوم پورگی، تنداکسیر 3 در هزار اثری مشابه با ایمیداکلوپرید داشت. بیشترین اثر بر حشرات بالغ سفیدبالک گلخانه به ترتیب با 03/98، 07/96، 07/96، 07/96 و 11/94 درصد مرگ و میر بدون اختلاف معنی دار با یکدیگر مربوط به ایمیداکلوپرید (3 درهزار)، تنداکسیر( 3درهزار)، پالیزین (3 درهزار)، ایمیداکلوپرید (8/1درهزار) و سیرینول (3 درهزار) بود.